Solitair

De weg naar binnen is zelden luidruchtig.
In Solitair zit een vrouw aan het begin van een spiraal—een monumentaal slakkenhuis dat symbool staat voor de innerlijke reis. Geen beweging naar buiten, maar naar de kern. Naar stilte. Naar waarheid.

Ze kijkt niet achterom. Ze is niet verdwaald.
Ze is op weg — dieper in zichzelf.

De vorm nodigt uit tot contemplatie, tot afpellen, tot zijn.
Solitair herinnert ons eraan dat ware spiritualiteit niet iets is om te vinden, maar om te betreden.

Een verstild werk over de kracht van alleen-zijn en de diepte van het innerlijk pad.