Slakkenhuis

Slakkenhuis (1984)

Dit werk toont een surrealistische compositie waarin een vrouwenportret samensmelt met de spiraalvormen van een slakkenhuis. De zachte blauwtinten en vloeiende lijnen geven het beeld een dromerige uitstraling. De ogen, centraal in de compositie, trekken de aandacht en stralen zowel wijsheid als mysterie uit. De kronkelende structuren suggereren een verbinding tussen denken en tijd, alsof de gedachten zich ontvouwen in een eindeloze spiraal.