Ontluikende schoonheid

Ontluikende Schoonheid (1978) is een betoverend werk dat de overgang van innerlijke groei en ontwaken verbeeldt. Uit de duisternis rijst een bloem op, haar bloemblaadjes voorzichtig openend, als een visuele representatie van de ziel die zich ontvouwt en zichzelf ontdekt.

Binnen de bloem verschijnen drie gezichten, manifestaties van de ziel, die elk een eigen staat van zijn weerspiegelen. Het centrale gezicht straalt serene kracht uit, een rustige aanwezigheid die het resultaat van innerlijke transformatie en bewustzijn vertegenwoordigt. De zijwaarts gekeerde gezichten tonen de staat van droom, overpeinzing en transformatie, als fasen van de ziel die zich onttrekken aan het aardse en zich openstellen voor hogere waarheden.

Ontluikende Schoonheid symboliseert de reis van de ziel van duisternis naar licht, van onwetendheid naar bewustzijn. Het werk nodigt uit om te reflecteren op de verschillende fasen van ontwaken en de kracht die we vinden in ons vermogen om te groeien, te veranderen en uiteindelijk onze ware schoonheid te onthullen.