Ontluikende schoonheid

Ontluikende Schoonheid (1978) is een betoverend werk dat de overgang van innerlijke groei en ontwaken verbeeldt. Uit de duisternis rijst een bloem op, haar bloemblaadjes voorzichtig openend, terwijl drie gezichten—als manifestaties van de ziel—uit de bladeren tevoorschijn komen. Het centrale gezicht straalt serene kracht uit, terwijl de zijwaarts gekeerde gezichten de staat van droom, overpeinzing en transformatie weerspiegelen.