Masquerade

Masquerade (1975) ademt de sfeer van een mystiek schouwspel, waar het gezicht van een onbekende figuur zweeft tussen realiteit en illusie. Het lijkt een visioen, een moment bevroren in de tijd, waarin de grenzen tussen het zelf en het andere vervagen.

De sierlijke, vloeiende lijnen rondom het gezicht doen denken aan de golvende beweging van een theatrale kraag, die het mysterieuze karakter van de figuur versterkt. Het lijkt alsof deze verschijning zo uit een Venetiaans bal is gestapt — een masker van verfijning, maar ook van verborgen waarheden.

Wie schuilt er achter het masker?
Is het een personage, een archetype, of slechts een reflectie van onze eigen verborgen lagen? De vraag blijft onbeantwoord, uitnodigend tot zelfonderzoek. Het masker is een poort naar de onbewuste delen van onszelf — naar die lagen die we soms voor anderen (en voor onszelf) verbergen.

Masquerade is een visueel spel tussen ontmaskeren en verbergen, tussen wat we tonen en wat we verbergen in de schaduw van onze identiteit