"Het Gouden Koord" (1999) biedt een reflectie op de relatie tussen leven en dood. Het toont het imposante hoofd van een Dobermann met een open bek die scherpe tanden onthult, wat kracht en vastberadenheid symboliseert. Binnenin de mond van de hond is een miniatuur doodskist te zien met de initialen van de kunstenaar, wat de sterfelijkheid van het lichaam benadrukt. De strop om de nek van de hond vertegenwoordigt het "gouden koord," dat staat voor de verbinding tussen het fysieke en het spirituele. Dit kunstwerk herinnert ons eraan dat de dood een overgang is naar een andere dimensie van bestaan en symboliseert de onverbrekelijke band tussen het materiële en het transcendente. De kleuren, zwart en goud, dragen bij aan de symboliek, waarbij zwart staat voor het onbekende en goud voor spirituele verlichting. Het benadrukt dat energie uiteindelijk de fysieke vorm overstijgt, gesymboliseerd door de doodskist in de mond van de hond.