In Atlantis wordt het concept van transcendentie en spirituele groei krachtig verbeeld. Het schilderij weeft elementen van het oude Egypte samen met de mystieke stad Atlantis, een symbool van verloren kennis en hoger bewustzijn.
Onder de baard van de farao bevindt zich een poort, die toegang biedt tot een andere dimensie, een spiritueel rijk dat wacht om ontdekt te worden. De kat voor de poort draagt de diepe betekenis van de Egyptische mythologie, waar katten geassocieerd werden met bescherming, magie en het onzichtbare. Haar aanwezigheid suggereert de bewaking van de doorgang, als een bewaker van de verborgen kennis die voorbij de poort ligt.
De vrouw in het witte gewaad, die de kat lijkt te verwelkomen, symboliseert een uitnodiging om het onbekende te betreden. Ze staat voor ontvankelijkheid, wedergeboorte, en de moed om de spirituele reis aan te gaan.
Het meest opvallende element is het stromende water uit haar borsten, wat overvloed, vruchtbaarheid en de cycli van het leven symboliseert. Dit beeld benadrukt de continue stroom van energie en creatie, de kracht die zowel voedt als vernieuwt.
Atlantis is een visuele poort naar het onbekende, een uitnodiging voor diegenen die bereid zijn voorbij de uiterlijke wereld te kijken en zich te openen voor een diepere, spirituele werkelijkheid.
